Van Dunedin via Moeraki naar Peel Forest

Uitgerust op een prima campning, maar met een iets minder interessante ligging, zijn we op pad gegaan, langzaam maar zeker op weg naar Christchurch. Wat in ieder geval nog ons lijstje staat zijn de Boulders die bij Moeraki op het strand liggen. "boulders...." Wat beoelen we daar nu weer mee? Dit zijn enorme, volmaakt ronde keien die volgens de wetenschap net zo zijn ontstaan als een parel in een mossel, maar dan met een diameter van ongeveer 1.70 meter. Het verschijnsel is niet geheel uniek, maar dat ze zo groot op een strand liggen wel. De bollen zijn dan ook erg fotogeniek en de plek is dan ook redelijk toeristisch. Dat doet echter niet af aan de magie die van deze enorme bollen uitgaat. De plek is een heilige plaats vor de Maori's. Als ze trouwens zouden zeggen dat het versteende dino eieren zijn dan had ik dat ook geloofd, want bij een kapotte Boulder was het binnenste net gekristallieseerd eigeel. Haha.
Daar een uurtje te hebben rondgelopen en de benodigde foto's te hebben gemaakt zijn we verder getrokken. De bedoeling was om op een Top 10 Hollidaycamp in Oamaru te gaan staan, maar toen we daar aankwamen hadden we beide zo iets van " nee dit zou zonde zijn" om onze laatste dagen daar te slijten. Een beetje armetierig en ook weer totaal geen inspirerende omgeving. Omdat het vrijwel op de route lag spraken we af om, na de volgende Top 10 beoordeeld te hebben op een stadscamping in de grote plaats Timaru, iets af te wijken van de route en naar Peel Forest (Luxe DOC camping) te gaan. Daar hebben we vorig jaar ook gestaan, maar omdat we toen aan het begin van onze trip zaten en nog heel veel high lights moesten zien zijn we daar na een dag alweer weggegaan. Dit bleek een fantastische beslissing; wat een schitterende omgeving weer en wat hebben we daar vorig jaar " veel laten liggen". Een 80 ha groot natuurpark met heel veel oerbos, met enorme reuzen van diverse meer dan 1000 jaar oude bomen en een fantastisch wandelgebied. Gelijk voor 2 nachten geboekt, een overheerlijke chili gemaakt, waarvan we niet alles opkonden. Daarom de rest maar in een Ikea zakje ingevroren om dat op onze laatste dag nog te kunnen verorberen. Na een wat onrustige nacht, ik kon de slaap niet echt vatten waardoor Nynke ook ging woelen zijn we de volgende ochtend, na een heerlijke warme douche, een schitterende track gaan lopen door een oerbos. Wat daarbij opviel waren het grote aantal verschillende soorten vogels, maar ook de vegetatie, 65 verschillende soorten varens en nogmaal vele verschillende, eeuwenoude, reuzenbomen, zo mooi! Het weer werkt nog steeds geweldig mee; ook vandaag weer een superwarme, zeg maar gerust hete dag, dat ik zelfs in de schaduw ben gaan zitten. Oh ja, onderweg zijn we nog een hele tijd begeleid door een welcomebird (fantail), die af en toe zowat op ons hoofd kwam fladderen; echt een heel leuk vogeltje. ( dat is het symbolische vogeltje van NZ waarvan de staart als een waaier je welkom heet, iets dat ook terug komt in de Maoridansen waarbij de handen uitgespreid heen en weer bewogen worden). Toen we moe maar erg voldaan terugkwamen hebben we geluierd in de hete zon; niet voor te stellen dat het in NL koud en guur is. Tegen zevenen ons dagelijkse potje, met jawel, weer een lammetje, gekookt bij de tent. Mmmmmmmm, heerlijk, de hele vakantie gewoon lekker buiten gekookt, met maar 1 gaspitje; zalig! Morgen rustig wakker worden, misschien nog een korte wandeling en dan op naar Christchurch om onze Boboeska in te leveren (snik, afscheid nemen van ons huisje zal pijn gaan doen.....). Woensdag vliegen we dan naar Auckland terug en overnachten daar in een hotel. Vrijdag naar Seoul + hotelovernachting en daarna naar Praag met hotelovernachting. Kortom, ook van onze retourreis maken we gewoon vakantie die dus nog lang..... niet voorbij is.