The Catlins

Inmiddels zijn we voor de derde dag achter elkaar in Okawa.

We genieten van de rust hier. We zijn gisteren naar de waterval van Purakaunui gereden en na een stukje wandelen door een oeroud bos komen we bij een prachtig brede waterval, de mini Niagara zeg maar. Volgens de nieuwzeelander één van de meest gefotografeerde watervallen ter wereld. Prachtig gebied ook weer. De weg erheen was een graffelweg, dus schudden de borden door de auto!

Vanuit de waterval doorgereden naar Papatowai, waar the lost Gipsy galarie is. Erg leuke galerie met vooral natuurkundige en wiskundige kunstobjecten, niet te beschrijven maar de foto's volgen. Zo was er van conservenblikjes een soort spin in de bosjes nagemaakt die bewoog als je de trapper ronddraaide en kon je door te fietsen een tv aan de gang krijgen. Maar ook een prachtige oude gipsybus waarin van alles te zien was, van een schelpenorgel toteen plafond vol met oude printplaten. Klinkt misschien kitsch maar was absoluut kunstzinnig.

Tijdens de route naar Papatowai over de bergweg kwamen we echt prachtige dubbelbloemige tijgerlelies tegen, zomaar in het wild. Wat hier allemaal bloeit in de natuur ongeloofelijk! En dan die zoete geur die de bloemen verspreiden echt heerlijk.

Vandaag hebben we eerst een lange wandeling langs het strand met de nodige zeeleeuwen gemaakt en het pad vervolgd naar Canibalbay, waar nog veel meer Zeeleeuwen lagen te zonnen maar ook behoorlijk grumpie lagen te grommen tegen ons. Toch wel spannend hoor! Uiteindelijk bleek dat we zo'n 4 uur hadden gelopen! Dus een late lunch om twee uur.

Na de lunch zijn we naar Jacksbay gereden, ca. 10 km van de camping om naar Jacks blowhole te wandelen. Nou echt, dit was weer een sprookje. Zomaar op de groene heuvels, ca dertig minuten lopen is een gat van 55 meter diep, 200 meter van de zee dat rechtstreeks in verbinding staat met de zee. Omdat we er met vloed waren echt een wonderschoon spektakel. Een prachtige valei. Door een bepaalde luchtvochtigheid bloeien en groeien hier ook weer de meest fantastische planten. Jammer genoeg ken ik niet alle namen maar ik heb ze op de foto, dus pap ik ga ze met je bekijken en dan kom ik er wel achter.

Het meest fantastische is dat alles wat we nu doen helemaal vrij is, je wordt er heen verwezen door locals. De paden worden door de eigenaar van de grond aangelegd, er staat een collectebus waar je zelf mag weten wat je er in stopt. Daarnaast kom je misschien tien mensen tegen, en verder loop je er alsof je alleen mag genieten! Traveling on a budget is werkelijk heel waardevol, je komt waar je anders niet naar zoekt.

Morgen rijden we via Nuggetpoint en Dunedin naar Moeraki. Dat wordt vast weer genieten. Jullie horen weer van ons.