Wellington city, overtocht naar Picton, Rarangi

Goed, waar waren we gebleven? Op de camping in Wellington. Omdat we mooi op tijd aankwamen hadden we nog ruimschoots de tijd om met de bus heen en weer naar Wellington city te gaan. Erg leuk om gewoon met een lijndienst door de stad te rijden en bijzonder hoe vriendelijk en behulpzaam de buschauffeurs zijn; met die op de heenweg hadden we een leuk gesprek. Aangekomen in Wellington zijn we direct doorgelopen naar de Cubastreet waar het één grote gaarkeuken van nationaliteiten en soorten mensen was. Amsterdam is er niets bij; hier in Wellington kom je echt alle nationaliteiten tegen. Heerlijk om mensen te kijken en om de sfeer van deze kleine wereldstad weer even te proeven. We hebben bij ons " favoriete" pizza restaurant op het terras lekker getafeld en een biertje en wijntje gedronken. ( haha, klinkt dat leuk he, ons favoriete restaurant alsof we daar wekelijks eten.....) Daarna de Cubastreet nog uitgelopen en een marktje bezocht. Nog even door de haven waar de Rainbow Warrior lag aangemeerd en nog langs Te Papa ( waar we de vorige keer al waren geweest) gelopen. De bus terug naar de camping, met alweer een bijzonder vriendelijke buschauffeur en onder de wol want morgen vroeg moeten we de boot naar Picton halen. Met de wekker wakker geworden, snel even douchen en koffiedrinken en hup naar de boot, want te laat komen is plekje vergeven. Door het gehaast was ik de plastik zak met o.a. gehakt en groente, die ik in de centrale keuken in de koelkast had gelegd, helaas vergeten, maar ja daarom teruggaan kon ook niet meer. De bootreis verliep voorspoedig; het was rustig weer waardoor ik (Erik) geen last had van zeeziekte. We raakten in gesprek met een aantal nederlandse boeren die met een reis vanuit Agro Nieuw Zeeland bezochten; waren wel aardige lui. Ook op zo'n boot kom je overigens de meest aparte figuren tegen. In Picton moest het vergeten vlees en groente worden aangevuld en hebben we gelijk nog even snel de (geo) cache gevonden die we de vorige keer na een uur lang zoeken niet konden vinden; nu hadden we hem binnen 2 minuten. Vervolgens op pad, onder een strak blauwe lucht, naar de DOC camping in Rarangi, ongeveer 25 km onder Picton. Een DOC camping is een minimalistische capming vanuit de overheid opgezet, welke worden beheerd door de boswachters. Vaak geen douche, keuken, maar meestal wel een eenvoudig toilet, maar aan de andere kant ook vaak op de meest unieke locaties. Zo ook deze! Wat een mooie plek was dit en het schitterende weer droeg ook een steentje bij aan de perfecte beleving voor ons. Magniefieke vergezichten, direct aan de oceaan, lekker stil en zowaar een nieuw badhokje met prima toiletten en zelfs een (koude) douche. Het mooiste was dat er 100 meter verder, over een bergtopje, een idillysch, romantisch, klein baaitje was waar we vrijwel alleen konden genieten van al het moois wat daar werd geboden. Lekker gesnorkeld, gezond en genoten van een stel Fransen die schelpen van de rotsen plukten die volgens hun een delicatesse waren. Even in de pan koken met wat water en opeten met brood en boter. Volgens ons is het strikt verboden om schelpen of wat dan ook in de natuur te beschadigen, maar ze waren zo enthousiast dat het wel leuk was. Nadat we heerlijk op ons "privé" beach hadden vertoeft hebben we ons potje gekookt en weer heerlijk gegegeten(lammetje); vervolgens nog genoten van een schitterende zonsondergang, met een fenomenale sky en zijn we weer bij het invallen van de duisternis, waarbij een sterrenspektakel met melkweg ons bijlichtte, ons baboeska nestje ingedoken. De volgende ochtend was het bewolkt en zijn we dus maar weer gaan rijden richting Kaikoura. Onderweg begon het te miezeren en omdat we vorig jaar Kaikoura al uitvoerig hadden meegemaakt (walvissen e.d.) zijn we nu nog een keer zover zuidwaarts gereden en zijn we beland in Leithfield, waar we weer aan de oceaan een camping hebben gevonden. Hier blijven we de rest van de middag lekker lui, met een voorzichtig zonnetje, een boekje lezen. Morgen vertrekken we naar Lake Tekapu, waar we misschien het Zuiderlicht te zien krijgen en waar de omgeving, zo weten we uit ervaring, weer adembenemend is.